Zo'n tweehonderd bezoekers toeschouwers zijn zaterdagavond getuige van het jubileumconcert van fanfare T.O.P. onna in de Meenthe. Het korps onder leiding van Arjan Dunning herdenkt dat het zeventig jaar geleden is opgericht. Bijzonder is dat na de pauze 17 oud-leden aanschuiven bij het orkest.
Knap is dat de fanfare het publiek de hele avond weet te boeien. Ze heeft zoveel nummers ingestudeerd dat ze voor deze jaaruitvoering, in tegenstelling tot andere jaren, geen drumband of slagwerkgroep hoeft uit te nodigen.
Voor T.O.P. Onna begint de feestelijke dag al 's ochtends. De reünisten worden dan klaargestoomd om 's avonds na de pauze mee te spelen. Een bijzondere prestatie, omdat een aantal tien jaar geen instrument meer in de handen heeft gehad. Het is zijn laatste optreden omdat hij per 1 april de fanfare gaat verlaten. Volgens voorzitter Piet de Graaf is hij vier jaar heel motiverend en inspirerend bezig geweest in Onna.
De fanfare begint haar concert met de openingsmars Glorious Victory van W.M. Kendall. Lady-speaker Jolanda Klaverdijk praat op een ontspannen en humoristische manier de nummers aan elkaar. Zij doet dat door anekdotes te vertellen uit het 70-jarig bestaand. De oprichting vond plaats op 5 augustus 1945 omdat er bij de bevrijdingsoptocht geen muziek was. Ook memoreert Klaverdijk de deelname aan de Gondelvaart in Giethoorn met een stomdronken schipper.
Het korps deed bovendien mee aan het Gouden Spikerfestival. In Meppel won het in 1999 de eerste prijs, verkleed rond het thema Milleniumbug. Volgens Klaverdijk is in het tweede stuk Bliss van Jacob de Haan een weerspiegeling van de geschiedenis van Steenwijk. In het hoogtepunt van het dynamische tweede deel hoor je Rams Woerthe en in de trillers van de saxofoons de kabbelende Steenwijker Aa. Oud-voorzitter Alexander Brand neemt de solo voor zijn rekening op de tuba in The Trouble with the Tuba is.. van Wiliam Relton. De tweede solo van de avond wordt vezorgd door het jongste lid van de fanfare: Marlischa van Dam. Het is mooi om te zien hoe onbevangen het negenjarige meisje staat te spelen!
Nog voor de pauze worden drie jubilarissen gehuldigd. Het zijn Margriet Bollen op tenorsax, Sandra de Jong op altsax en Alexander Brand op besbas. Alle drie zijn 25 jaar verbonden aan het orkest en zijn jarenlang actief in allerlei commissies. Na de pauze klinkt het geluid van het orkest een stuk voller als de 17 reünisten zich hebben aangesloten. Ze spelen gezamenlijk nog een vijftal nummers, waaronder Eres Tu van Ronald Kernen opvalt. De strak dirigerende Dunning geeft het orkest dan wat meer de vrije hand waardoor het geheel wat enthousiaster klinkt. Music van John Milesdraagt het orkest op aan haar oprichters Piest, Bovenkamp, Salverda en Gerrits. Een bijzonder welkom richt de Graaf daarom aan twee zonen van hem die zich in het publiek bevinden. Als toegift speelt de fanfare nog The Blues Factory. Zij draagt haar naam Tot Ons Plezier met recht, want het plezier straalt er vanaf. Op haar beurt zingt het publiek nog Lang zal ze leven voor het orkest.
Bron: Steenwijker Courant
